Door: Ria Plasschaert, Gemeenteraadslid
Een aantal dagen geleden zat ik in de aula van de VUB, omringd door mensen die allen geloven in een betere, meer zorgzame omgang met dood en sterven.
‘De inspiratie-dag over compassionate communities’ was een ware kruisbestuiving van ideeën en ervaringen, die me diep raakte en inspireerde. Van inspirerende (internationale) sprekers tot interactieve workshops, elk moment bood nieuwe inzichten.
Herinner je je de verhalen over vroeger nog, toen de dood nog een vertrouwd deel van het leven was? In de warme kring van familie en buren, omringd door liefde en zorg, werd er afscheid genomen van dierbaren. Die waardevolle traditie dreigt te verdwijnen, verscholen achter de muren van ziekenhuizen en de koude efficiëntie van de medische wereld.
Maar er is hoop! De gloed van ‘compassionate communities’ wint terrein. In deze inspirerende beweging herontdekken we de kracht van samen sterven, met menselijke warmte en ondersteuning als kompas.
Stel je voor: geen eenzaam ziekenhuisbed, maar thuis omringd door vertrouwde gezichten. Buurtbewoners die maaltijden brengen, zorgen voor praktische hulp, en een luisterend oor bieden. Vrijwilligers die hun kennis en kunde delen, en emotionele steun bieden aan jou en je dierbaren.
Dat is de kracht van ‘compassionate communities’:
Een inclusieve omgeving: openheid en dialoog over dood en sterven staan centraal.
Ondersteuning door de gemeenschap: van praktische hulp tot emotionele steun, we dragen de last samen.
Thuis sterven als geliefde wens: omringd door de warmte van familie en in de vertrouwde omgeving.
Palliatieve zorg als gemeenschapsaangelegenheid: met liefdevolle aandacht voor lichaam en geest.
Rituelen en herdenkingen: om afscheid te nemen met respect en troost.
De weg naar ‘compassionate communities’ is geen sprint, maar een marathon. Het vraagt om bewustwording, engagement en samenwerking. Lokale besturen, professionals, vrijwilligers en burgers, allen hebben we een rol te spelen.
Samen kunnen we het tij keren. Laten we de dood weer omarmen als een natuurlijk onderdeel van het leven, in een warm nest van compassie en menselijkheid. Laat ons samen bouwen aan ‘compassionate communities’, waar sterven in liefde en verbondenheid opnieuw de norm wordt.
Enkele inspirerende voorbeelden:
Herzele: pionier in Vlaanderen met een waaier aan initiatieven, zoals stervenscafés, opleidingen voor vrijwilligers en een buddywerking.
Brugge: omarmt de kracht van verhalen met "De Verhalencirkel" en "1000 Dagen".
Internationale inspiratie: de "Compassionate Cities"-beweging verenigt steden wereldwijd in hun streven naar een warmere omgang met dood en sterven.
De toekomst ligt in onze handen. Laten we samen de warmte van compassie stralen, en van sterven een waardevolle, betekenisvolle ervaring maken.
De inspiratie-dag was meer dan een dag vol boeiende informatie. Het was een oproep tot actie, een uitnodiging om mee te bouwen aan een warmere, meer zorgzame samenleving.
En zelf ben ik er rotsvast van overtuigd dat we ook in Peer samen die ‘nieuwe oude weg’ kunnen gaan, naar een samenleving waar we warm en in verbondenheid omgaan met een van de meest fundamentele aspecten van ons mens-zijn: ons levenseinde.
Comments