De afgelopen dagen is er in de pers wel erg veel te doen geweest over PeerdeKracht. De partners N-VA en Vooruit hebben via diverse publieke kanalen bevestigd dat voor hen PeerdeKracht enkel en alleen nog op papier bestaat en dat ze beiden onder hun eigen naam gaan communiceren. Hier en daar werd daar in één adem aan toegevoegd dat dit betekent dat ze zo de derde partner, Appel, uit het kartel gezet hebben. En werd er zelfs gesuggereerd dat er in Peer nu een fractieleider voor N-VA (Fran Gysen) en Vooruit (Ellen Reumers) zou zijn.
Maar zo werkt dat natuurlijk niet. De drie partners zijn samen op één lijst opgekomen. Samen vormen ze één fractie, onder één fractieleider. En enkel en alleen als één of meer raadsleden zelf beslissen om de fractie te verlaten, zullen zij niet langer deel uitmaken van PeerdeKracht, maar wel verder als onafhankelijk raadslid zetelen. Daar heeft noch één van de andere partners, noch één van de andere raadsleden enige zeg in.
PeerdeKracht: Hoe moet het dan verder?
De derde partner Appel heeft steeds tijdens interne besprekingen aangegeven dat zij voorstander zijn van het voortbestaan van PeerdeKracht, niet alleen op papier, maar effectief. We vroegen en kregen de stem van de Perenaar als PeerdeKracht, niet als N-VA, niet als Vooruit, niet als Appel.
Voor ons is het daarom niet meer dan logisch dat wij zullen blijven werken én communiceren onder de naam PeerdeKracht en dit sàmen met iedereen die zich achter PeerdeKracht gezet heeft of wil gaan doen en dat wil blijven doen.
We zullen ons inzetten om de stem van de Perenaar te horen en zo goed mogelijk te vertegenwoordigen, zowel vóór als àchter de schermen.
De derde kant van het verhaal
Via deze weg brengen de mensen van PeerdeKracht hùn verhaal, nadat N-VA en Vooruit hun kant uitvoerig naar voren gebracht hebben in de pers (HBVL | TVL).
We hebben meermaals aangegeven dat we openstaan voor een gesprek om de huidige situatie binnen PeerdeKracht te bespreken en afspraken naar de toekomst te maken. Maar het lijkt ons duidelijk dat die keuze bij N-VA en Vooruit ligt.
Eerst en vooral willen we herhalen dat Appel er bewust voor gekozen heeft om de interne verhoudingen niet publiek te maken vóór de installatievergadering van de gemeenteraad. We wilden respect tonen voor alle gemeenteraadsleden, voor wie de installatievergadering een mooi moment moet zijn, een viering van het engagement dat ze de komende 6 jaar in het belang van elke Perenaar zullen opnemen. Het leek ons dan ook totaal ongepast om op zo'n symboolmoment de aandacht naar ons toe te trekken. Dat N-VA en Vooruit hier anders over dachten toont meteen ook het verschil in waarden en normen aan.
Profileringsdrang bij de grote verliezer
We zijn met PeerdeKracht begonnen vanuit de beste intenties, in de overtuiging dat we samen meer konden betekenen voor de inwoners van Peer. We hebben ons hier volledig voor ingezet, omdat we al jaren samenwerken met mensen van verschillende politieke overtuigingen, wat steeds een meerwaarde is gebleken. Wat we echter hebben onderschat, is dat sommige partijen, zoals N-VA, een strikte partijlijn hanteren. Zelfs lokale afspraken die bovenlokaal bekrachtigd werden, worden genegeerd en ondergeschikt gemaakt aan de eigen profileringsdrang.
Dat is onze indruk althans; want laat duidelijk zijn dat N-VA de grote verliezer is van de Peerse verkiezingen. Ze gingen van 4 naar 2 zetels, ondanks de zeer goede plaatsen op de lijst (lijsttrekker, plaats 4 én 5). Oorspronkelijk vroegen ze zelfs plaats 1, 3, 4 en 5, maar dat was natuurlijk niet haalbaar met drie partijen aan boord. Iedereen had verwacht dat N-VA met zulke topplaatsen minstens 3 mandaten zou halen. Dat dit niet is gelukt, heeft volgens ons meegespeeld in hun huidige houding en profileringsdrang.
Bovendien bleek niet iedereen binnen N-VA Peer voorstander van PeerdeKracht. Er waren ernstige interne strubbelingen tussen de nieuwe en de oude generatie, die de samenwerking binnen PeerdeKracht bemoeilijkte. Vanuit Appel hebben we enkele keren geprobeerd om hierin te bemiddelen en een open gesprek te starten, maar dit werd steeds afgehouden.
Vanuit een constructieve houding heeft Appel ook plaats 2 op de lijst overgelaten aan Vooruit. Ondanks en eigenlijk vooral omdat zij in 2018 de kleinste fractie waren, om hen zo meer kansen te geven.
4 verkozenen voor Appel
Appel slaagde erin om 4 verkozenen te halen: Kathleen Soors (plaats 3), Hilde Creemers (plaats 6), Patrick Meysen (plaats 10) en Ria Plasschaert (lijstduwer). Hiermee behaalden we evenveel zetels als bij de vorige verkiezingen in 2018.
Mocht iedere deelfractie hierin geslaagd zijn, dan had het er wellicht anders uit gezien.
N-VA: "In de zomer was het te kort dag om de samenwerking stop te zetten"
Amper 8 dagen na de verkiezingen, op 21 oktober, kregen we van N-VA , te horen dat ze hun eigen koers zouden varen en dat de samenwerking niet meer zou bestaan. Dit gebeurde in de kerngroep waar toen ook de 2 bestuursleden van Vooruit bij aanwezig waren. Op dat moment wees niets erop dat Vooruit op de hoogte was van deze mening, laat staan deze zouden delen. Om het met de woorden van een van de Vooruit-bestuursleden te zeggen: “maar goed dat ik op ene stevige stoel zat of ik had er doorgezakt toen ik hoorde wat N-VA zei”.
Toen er een paar weken later op onze vraag een nieuwe vergadering kwam, op 13 november, werd hetzelfde standpunt herhaald en sloot ook Vooruit zich hier bij monde van Ellen Reumers bij aan. Later zou blijken dat noch het voltallige bestuur van N-VA noch het bestuur van Vooruit hier een zeg in gehad heeft. De uitleg die we kregen was dat er met Appel niet samen te werken viel.
En eerlijk in het licht van hun partijculturen begrijpen we dat:
Appel staat voor openheid en transparantie waarbij we altijd alles proberen terugkoppelen naar ons mensen. Noch N-VA, noch Vooruit lijkt de eigen bestuursleden te betrekken bij beslissingen. Niet echt een geruststellende gedachte voor de Perenaar.
Ook onze hoge eisen naar de campagne toe vielen niet steeds in goede aarde. Meer dan eens werd dan geschermd met ‘dit is allemaal niet nodig’ waardoor het leeuwendeel van het werk achter de schermen vooral bij Appel kwam te liggen.
En tenslotte, onze directe communicatiestijl waarbij issues op tafel gelegd werden met de bedoeling er over te spreken botste meer dan eens met de struisvogelpolitiek van de anderen. Over belangrijke issues zoals het herbevestigen van het vertrouwen in elkaar en het elkaar toekennen van garanties kon dan ook niet gesproken worden. Dit riep dan weer wantrouwen bij ons op, aangezien het projectmanagement van de campagne zowel naar inhoud, lay-out, marketing en logistiek voor het grootste deel op de schouders van Appel rustte.
We hebben dan ook op een bepaald moment op het punt gestaan om de stekker eruit te trekken en hebben daartoe bepaalde drukkingsmiddelen gebruikt m.n. het on hold zetten van al onze resources. Dit werd ook open besproken met onze achterban.Op dat moment hebben ze er alles aan gedaan om ons vertrouwen terug te winnen om vervolgens minder dan één maand na de verkiezingen te zeggen dat men in de zomer reeds beslist had om de samenwerking stop te zetten, maar dat men dat toen niet kon / durfde omdat het te kort dag was. Een nochtans door hen gecreëerde situatie door de op tafel gelegde issues maanden voor zich uit te schuiven.
Clash van normen en waarden
Dus ja, er is inderdaad een groot verschil in normen, waarden en cultuur. Vanuit Appel zijn we direct en dat komt soms confronterend over, maar we zijn wel loyaal en houden niet van achterkamerpolitiek, achterklap en toneelspelen. Dat we diezelfde ingesteldheid toch ook terug vinden bij verschillende mensen van N-VA en Vooruit, die zich niet kunnen vinden in de huidige gang van zaken, sterkt ons in onze overtuiging dat er nóg mensen zijn die wél belang hechten aan respect, aan het naleven van gemaakte afspraken en gewoon, menselijkheid en die zich niet laten leiden door machtsspelletjes en profileringsdrang.
Ondertussen is duidelijk geworden dat het N-VA vooral gaat om het behalen van zoveel mogelijk mandaten. Niet alleen komt er op geen enkele manier enig respect of compensatie voor het vierde mandaat van Appel in de gemeenteraad door het voortzetten van de samenwerking, ook leggen ze zonder enige schaamte de afspraken van de samenwerkingsovereenkomst in verband met de verdeling van de mandaten in BCSD en de politieraad naast zich neer. Een samenwerkingsovereenkomst waarbij N-VA notabene bij de opmaak de pen in de hand hield. Op die manier hebben ze zowel Appel als Vooruit benadeeld en minder toegekend dan wat volgens de overeenkomst gold.
Conclusie?
We vroegen en kregen de stem van de Perenaar als PeerdeKracht, niet als N-VA, niet als Vooruit, niet als Appel. N-VA en Vooruit maken hun eigen keuzes, Appel ook. Wij gingen een engagement aan als PeerdeKracht en we zetten dat verder, sàmen met iedereen die zich achter PeerdeKracht gezet heeft en dat wil blijven doen. We zullen ons inzetten om de stem van de Perenaar te horen en zo goed mogelijk te vertegenwoordigen, zowel vóór als àchter de schermen.
Ria Plasschaert - Kathleen Soors - Marcel Loos - Tom Paesen - Nadia Deckers - Danny Schriers - Dominique Vanderhoydonck - Patrick Meysen
Comments